07/10/2021

De strijd voor de emancipatie van de onderdrukten waar ook ter wereld, vormt een permanent en prioritair aandachtspunt in de actie van het Masereelfonds. De eerbiediging van de menselijke waardigheid van minderheden en van geminoriseerde groepen verdient hierbij de bijzondere aandacht van het Fonds.

Zo maakt het MF van het respect en van de naleving van de mensenrechten voor vrouwen al langer een strijdpunt in zijn beleid. De brutale wijze, waarop de taliban sedert hun machtsovername de Afghaanse vrouwen onderdrukken en hen treffen in hun menszijn zelf, zou de internationale gemeenschap in zijn geheel met afschuw moeten vervullen… en nochtans zijn we getuige van een oorverdovend stilzwijgen.

In het verlengde van de actie van Amnesty International  drukt het MF zijn afgrijzen uit voor de barbaarse handelswijze van de Afghaanse moslimextremisten  en is met verbijstering getuige van de afwezigheid van empathie en steun voor de Afghaanse vrouwen door de nationale en internationale beleidsvoerders, door de nationale en internationale middenveldorganisaties en zelfs door de nationale en internationale vrouwenbewegingen.

Het Masereelfonds roept daarom op tot een scherpe veroordeling door de diverse Belgische, Europese en internationale politieke instanties van het barbarisme van het talibanregime. Het vraagt de beleidsvoerders met aandrang het regime te sanctioneren en roept hen op om alle vreedzame politieke middelen aan te wenden om de onderdrukking, achterstelling en beroving van de meest elementaire mensenrechten te doen ophouden. Een wapenembargo en een drooglegging van de financiering van het regime zijn allicht aangewezen. Het MF rekent hierbij op de solidariteit van de organisaties, die net zoals het fonds zelf, de emancipatie van de verdrukte mens betrachten. Immers  geen enkele ideologie vermag het aan mensen straffeloos hun menszijn zelf te ontzeggen.

Het MF wil met deze demarche evenwel ook geen dupe zijn van de politieke context, waarin de aangeklaagde onderdrukking plaatsvindt. Het herinnert in deze aan eerdere documenten, waarin het de imperialistische inval van de VS en van de Nato met de vinger wees. Niet de instelling van een rechtsstaat maar wel de afscherming van oliewinning en de bijhorende financiële belangen golden als drijfveren voor de invasie in Afghanistan, waar onder het welwillend toezicht van de bezettende machten een corrupt bestuur aan de slag kon. Ook is het MF er zich ten volle van bewust dat de ganse onderdrukking van de Afghaanse werkende klasse dient aangeklaagd en bestreden.

Doch ziet het in zijn oproep tot veroordeling van de brutale repressie van de Afghaanse vrouw geen afzwakking  van dit standpunt. Wel integendeel. Het MF wil vermijden dat, zoals het ter linker zijde wel eens meer durft voor te komen, onder het excuus van ‘de voorrang wordt verleend aan de algemene bevrijding van de werkende klasse’ de specifieke nood aan maatschappelijke emancipatie van de vrouwen onder de mat wordt geveegd en uitgesteld tot de Griekse kalenden.

Door de seksuele agressie waarvan ze de slachtoffers zijn, door het ontzeggen van recht op onderwijs en gezondheidszorg en door het verbod zich nog in publieke fora te vertonen, ontzeggen de Taliban, gedreven door een zeer middeleeuws feodaal maatschappijbeeld, de vrouwen gewoon hun menszijn zelf. En dit kan het MF niet tolereren.

Namens het nationaal bestuur.

Meer info: info@masereelfonds.be

Gepubliceerd op 7 oktober 2021