Sociale media en politiek staan bol van polariserende uitspraken, gevoed door angst, boosheid, onwetendheid of passie. Vluchtelingen, vrijheid van meningsuiting of de verkiezing van een nieuwe president: iedereen heeft er tegenwoordig wel een vurige mening over. Soms leidt dit tot conflicten of zelfs sociale polarisatie. In dat geval zien we de andere niet meer als een gesprekspartner, maar wel als een tegenstander, een vijand. Hoe leren we terug de bal te bespelen ipv de man? Hoe scheppen we ruimte voor politieke polarisatie die verrijkend kan zijn en hoe bestrijden we de sociale polarisatie welke bedreigend kan zijn.
Een doorgedreven wij-zij-denken wordt gevaarlijk wanneer het maatschappelijk weefsel verder afbrokkelt en de samenleving in grote, tegengestelde groepen verdeelt. Deze versplintering dreigt af te glijden naar extremistisch geweld. In deze lezing zoekt Christophe Busch een verklaring voor zulke wederkerige radicaliseringsprocessen die kunnen leiden tot conflict en zelfs massageweld, zowel in historische voorbeelden als in de actualiteit en in de dagelijkse leefwereld van jongeren op school, in de metro of het winkelcentrum.