Deze lezing werd geannuleerd.
Heeft deelnemen aan verkiezingen wel zin ? Hoe kunnen wij onze stem laten horen ? Mag besturen op menselijke schaal ? Hoe organiseren we dat dan ?
Hierover heeft Murray Bookchin een aantal ideeën naar voren geschoven. Het lokale, de gemeente, is hierbij uitgangspunt. Hij pleit voor een organisatie op mensenmaat. Decentralisatie is hierbij enorm belangrijk. Het streven naar een niet-hiërarchische ordening van niet alleen de politieke, maar ook van de sociale en economische systemen, is voorwaarde voor een samenleving waarin elke mens op een gelijke wijze tot zijn recht kan komen. Directe democratie waarbij de “soevereine macht”, zoals dat heet, bij de plaatselijke volksvergaderingen zou komen te liggen, is de doelstelling op langere termijn. Op korte termijn kan deelnemen aan verkiezingen nuttig zijn, of niet, naargelang de plaatselijke omstandigheden.
Met de alternatieve stadsbesturen in Spanje en de Koerdische bewegingen in Turkije en Syrië ontwikkelen zich nieuwe initiatieven, gebaseerd op de politieke theorie van het “libertaire municipalisme”, en, ruimer, de theorie van de “sociale ecologie”.
In de bundel “Sociale ecologie en politiek” zijn acht vertalingen opgenomen van de meest kenmerkende en invloedrijke artikelen van Murray Bookchin. De aandacht gaat naar het oplossen van de ecologische, sociale, economische en politieke problemen van de hedendaagse tijd.
Roger Jacobs, licentiaat filosofie, licht de vernieuwende theorie van de sociale ecologie toe en legt uit hoe die ten grondslag ligt aan het democratische confederalisme in de Koerdische regio’s, waarbij de nadruk ligt op besluitvorming “van onder af” en op “de gelijkheid van man en vrouw”. Johny Lenaerts, vrijschut publicist, duidt waaruit die libertaire ideeën zijn ontsproten.