Openingslezing door Paul Verhaeghe (UGent). Paul Verhaeghe heeft een bijzondere interesse in de invloed van maatschappelijke veranderingen op het individu en de interpersoonlijke verhoudingen
Het woord behagen zou afstammen van hagan, wat met een haag afschermen, omheinen, iemand van het nodige voorzien betekent. Onbehagen zou dan, metaforisch gesproken, zoveel betekenen als zich onbeschermd weten, zich ongemakkelijk en onzeker voelen. Dat er overal in de wereld omheiningen worden gebouwd, letterlijke en symbolische, tekent onze paradoxale tijd. Nog nooit waren we zo verbonden met wat elders op de planeet gebeurt en nog nooit was de behoefte aan bescherming, duidelijkheid en veiligheid zo uitgesproken. We zoeken naar een beetje stabiliteit in een snel veranderende wereld. De wetenschappelijke en politieke landkaart wordt voortdurend hertekend. Dat maakt mensen onrustig, maar ook alert, onderzoekend en vindingrijk. Nieuwe inzichten en mogelijkheden stapelen zich op, wat op zijn beurt weer onbehagen verwekt, maar ook een bron van hoop is. In deze lezingenreeks laten we enkele bevlogen sprekers en experten op u los vanuit wetenschappelijke domeinen die ogenschijnlijk weinig met mekaar te maken hebben, maar die telkens bij een probleem aanknopen dat heel wat mensen ongemakkelijk stemt, en toch iedere keer onvermoede horizonten doet oplichten. Eén keer nodigen we u zelfs uit om vanachter uw veilige haag te komen en mee te doen aan een experiment over zwermgedrag. Misschien voelt u zich daar eventjes onbehaaglijk bij, maar dat hoort soms bij het doen van onderzoek. De eerste lezing wordt gegeven door Paul Verhaeghe. Traditioneel zijn de belangrijkste bronnen van onbehagen ziekte, hongersnood en oorlog. Op dat vlak stellen wij het beter dan ooit te voren. Toch zien we een verhoogd onveiligheidsgevoel en een nooit geziene stijging in angst en depressie. Wat zijn de oorzaken, en hoe kunnen we daar iets aan doen?
i.s.m. Universiteit & Samenleving