De pech van Cuba, de blokkade. Oproep tot actie

Op 1 november 2017 zal de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zich voor de 26ste keer uitspreken voor de opheffing van de VS-blokkade tegen Cuba. Al vele jaren stemmen alle landen tegen de blokkade, met uitzondering van slechts twee landen, de Verenigde Staten en Israël. Sinds de diplomatieke betrekkingen tussen de Verenigde Staten en Cuba hersteld zijn, heerst in de publieke opinie de mening dat de blokkade gestopt is. Spijtig genoeg is dit niet het geval, en met Trump aan de macht valt er nog minder goeds te verwachten. Op 16 juni 2017 legde de Amerikaanse president zijn strengere aanpak in  een presidentieel besluit vast: de blokkade wordt opnieuw strikt toegepast en Obama’s versoepelingen worden teruggeschroefd. Trump heeft al aangekondigd dat de VS zich verzetten tegen alle internationale druk in de UNO  of andere internationale fora om de blokkade op te heffen. Obama verraste vorig jaar de Algemene Vergadering van de UNO nog door te verklaren dat de blokkade compleet haar doel mist, want het enige land dat erdoor geïsoleerd geraakt, zijn de VS zelf, niet Cuba.

Maar laat het duidelijk zijn. Obama of Trump, wat maakt het uit: de blokkade weegt zwaar op de ontwikkelingskansen van Cuba, zoals blijkt uit het dossier dat de Cubaanse regering over het voorbije jaar heeft opgemaakt.  Reeds onder Obama verstrengden de VS de sancties tegen niet-Amerikaanse bedrijven die handel dreven met Cuba. De agressieve taal van Trump schept nog meer onzekerheid en vele internationale bedrijven en banken weigeren transacties met Cuba af te sluiten, uit schrik voor Amerikaanse boetes. De boycot kost Cuba enorm veel: 4.305 miljoen dollar op jaarbasis volgens de schattingen van het Cubaanse ministerie van economie.  Dat is haast het dubbele van wat het land nodig heeft aan jaarlijkse buitenlandse investeringen om een gezond economisch beleid te kunnen voeren.

Een voorbeeld: Cuba gaat terecht trots op zijn gratis en toegankelijk gezondheidssysteem. Maar ook hier weegt de blokkade zwaar op het budget voor de aankoop van geneesmiddelen, verzorgingsmateriaal , medische instrumenten, enz. in de VS.  Vorig jaar vroeg Cuba aan 18 Amerikaanse bedrijven een offerte; 14 bedrijven reageerden zelfs niet. De 4 andere bedrijven moeten telkens een uitzondering op de blokkade aanvragen bij de overheid, wat tot acht maanden kan duren. Dat betekent dat Cuba voor heel die periode een veel grotere reserve aan geneesmiddelen moet aanleggen of elders in de wereld evenwaardige geneesmiddelen moet aanschaffen. De meerkost hiervan bedroeg vorig jaar ruim 87 miljoen dollar.

Deze feiten maken het duidelijk: de blokkade is een regelrechte schending van de mensenrechten en belemmert de ontwikkelingskansen van het Cubaanse volk. Daarom is het meer dan ooit nodig om onze steun voor de definitieve opheffing van de blokkade uit te spreken.  Sinds de Coördinatie voor de Opheffing van de Blokkade tegen Cuba begin juni van dit jaar haar werkzaamheden hervatte, hebben al ruim 40 organisaties, waaronder het Masereelfonds zich hierbij aangesloten.  Samen vragen we dat de Verenigde Staten een einde stelt aan de meer dan 55 jaar durende blokkade en roepen we op deel te nemen aan de protestactie

 

17u30: Concentratie: “Heel de wereld tegen de blokkade”

19u00: Documentaire “No al bloqueo” + akoestisch optreden (Monk, St-Katelijnestraat 42)

Contact: coördinatie.blokkade@gmail.com