Café Masereel is een wekelijkse, bruisende kruisbestuiving tussen minstens één ervaringsdeskundige en/of politicus/politica die nadenken over hoe deze verdeelde wereld beter kan worden na corona.
Het interactieve format biedt de deelnemer de mogelijkheid om bij te dragen tot het #BeterNaCorona debat. We beginnen steeds met een gesprek tussen de genodigden en de moderator, gevolgd door voldoende ruimte voor vragen vanuit het publiek.
Samen bundelen we onze #BeterNaCorona dromen.
Inschrijven kan via info@masereelfonds.be. Je krijgt een link doorgestuurd vlak voor het Café Masereel.
12 mei: ‘Rechtvaardige mondialisering, meer samenwerking‘
– met Dirk Van der Maelen (sp.a.), Brigitte Herremans (experte Midden-Oosten) en Karim Zahidi (Universiteit Antwerpen, nationaal voorzitter Masereelfonds).
Als de corona-pandemie één ding duidelijk heeft gemaakt dan wel dat er in onze geglobaliseerde wereld geen lokale fenomenen meer zijn. Het virus heeft zich, mede door de volledige economische verknoping van onze wereld, in een snel tempo over de wereld verspreidt niet belemmerd door bergen, zeeën of grenzen. Het virus mag dan wel overal hebben toegeslagen, het effect van de pandemie is niet overal hetzelfde. Terwijl landen in het globale Noorden in principe over voldoende middelen beschikken om hun bevolking te beschermen, staan de landen in het globale Zuiden in een verzwakte positie. Decennia van oneerlijke wereldhandel en politieke inmenging hebben er voor gezorgd dat deze landen over belangrijke hefbomen voor economische en maatschappelijke ontwikkeling de controle hebben verloren. In het Midden-Oosten hebben decennia van inmenging, bezetting en oorlog maatschappijen volledig uitgeput. Gezondheidszorg, onderwijs en publieke dienstverlening bevinden zich hierdoor in een penibele toestand. In deze landen dreigt de pandemie uit te draaien op een catastrofe die niet alleen vele mensenlevens zal kosten maar die ook de toekomst voor de komende landen zwaar zal hypothekeren.
De machtsonevenwichten die op mondiaal niveau spelen, zien we ook terugkeren binnen Europa en de Europese Unie. Landen in de Europese periferie, de zogenaamde PIGS-landen, die door de crisis van 2008 en de draconische maatregelen van de Troika in sneltempo publieke voorzieningen moesten afbouwen, dragen nu ook de zwaarste lasten van de pandemie. Van Europese solidariteit lijkt weinig sprake. Het meest in het oog springende bewijs van dit gebrek aan Europese solidariteit zien we op de Griekse eilanden waar de vluchtelingen in overbevolkte kampen enkel kunnen rekenen op de steun van de armlastige Griekse staat. Europa kijkt ook hier weg.
Het moge duidelijk zijn, de huidige Europese en mondiale orde is niet in staat om de meest fundamentele sociale rechten te garanderen. Een discussie over zin en onzin van de wereldorde en de Europese Unie is dan ook meer dan broodnodig.
Praktisch
20u15 openzetten zoom
20u30 verwelkoming
20u35-21u10 gesprek tussen moderator & genodigden
21u10-21u40 Q&A