Al een jaar slapen (sommige) kandidaat-asielzoekers op straat, en sinds september is er ook geen opvangplek meer voor minderjarigen, vrouwen en gezinnen.
De nieuwe staatssecretaris voor asiel en migratie, Nicole De moor (CD&V) kondigt crisismaatregelen aan, maar de uitvoering blijkt “too little too late”. Elke dag weer belanden mensen op de vlucht, toch wel heel kwetsbare mensen, op straat.
Wat is de huidige opvangcrisis precies? Wat gaat er mis? Zijn er echt te veel nieuwe asielzoekers, hoeveel opvangplaatsen zijn er nu? Waarom moeten vele asielzoekers 2 tot 3 jaar wachten eer ze te horen krijgen of ze nu wel of niet recht hebben op bescherming? Waarom stokt de doorstroming van opvangcentrum naar Lokale Opvang Initiatieven (LOI), en van hieruit richting private huurmarkt en sociale huisvesting? Waar knelt het schoentje? Zijn alle gemeentebesturen als de dood voor opvang op hun grondgebied? Ondertussen zet het middenveld alle zeilen bij om de mensen op de vlucht te helpen.
We zitten allemaal met deze vragen, en bovenal willen we weten wat de overheid en de nieuwe staatssecretaris in het bijzonder willen doen tegen de opvangcrisis. Wat kunnen wij hier in België doen, en waarvoor hebben we Europa nodig?
Thomas Willekens, beleidsmedewerker van Vluchtelingenwerk Vlaanderen, zal in deze voordracht antwoorden op al uw vragen en toelichten welke oplossingen zij aan de regering aanbieden.
Organisatie: Masereelfonds Hasselt, Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Limburgs platform voor mensen op de vlucht, Vrijzinnig punt,